Өглөө юу юу ч болоогүй байхад 10 гээд сэрчих юм даа. Уул нь жаал амарч байгаад босюу гэсэн юмсан. Энд бол яг л “юу юу ч болоогүй байхад” гэдэг хэллэг яв цав тохирно. Эхнэр босоогүй, банштай цай чанаагүй, халуун ус ирээгүй, хүүхдүүд сэрээгүй, хогны машин дохиогоо хангинуулаагүй байхад шүү. Тэгээд ч өнөөдөр бусад Сайн өдрүүдээс нэг их ялгараад байхааргүй ч гэсэн сумо гарахгүй гэхээр л боож үхмээр, эс бөгөөс дэрэндээ толгойгоо наасаар өдрийг өнгөрөөмөөр.Одоо хэрэв ингээд босоод ирэх юм бол эхнэр азны юм гээд хоол цай дөхүүлэх, хүүхэд шуухад саатуулах, хог хуйгаа цэвэрлэх, хүнс бараа цуглуулах гэх зэрэг ажилд дайчлах нь мэдээж.
Зүгээр л хоёр нүдээ сэрүүнээрээ аниастайгаар сайн өдрийг дуусгамаар. Сумо миний амьдралд ямар их байр суурь эзэлдэг болсон юм бэ. Зарим хүмүүс ойлгохгүй ч ихэнх эрчүүд надтай санал нийлэх биз ээ. Сумо гардаг болсоноос хойш сар өнжөөд л хоёр долоо хоног миний завгүй, бас сайхан зантай гэж жигтэйхэн. Тэр миний яав, энэ маань яачив энэ тэр гэж хамт мэх хийсээр байтал хоёр цаг тун хурдан өнгөрөх боловч оройжингоо түүнийгээ бодоостой бөгөөтөл маргааш тэр хоёр яаж барилдах бол гэхээс орондоо орсон хойно ч гэсэн гарын хөлс гараастай. Шөнө зүүдэндээ хүртэл зүйрлэмгүй хүчтэй сумочидтой ач тач үзэж байна хэмээн эхнэрээ хэдэн удаа цуппаридаж, хоёр удаа өрц үрүү нь тийрээд авсан тал бий.
Сумо гардаггүй байхад, Батбаярыг макүүчид дэвшээ ч үгүй байхад Сайн өдрийг яаж өнгөрөөдөг байсныг санах хэмээн нилээд юм болов. Тиймээ, эхнэр хүүхдүүдтэйгээ салхинд гарч, сайхан хоол хийж идэн, эсвэл үзвэр үзэнгээ үнэ багатай ч цэвэрхэн зоогийн газарт эхнэрээ урин, их л эрхлэнгүй хоолыг нь халбагадан өгдөг байж билээ. Сумо гардаггүй байхад хүүхдүүдээ дагуулан өвөл нь бол цанаар гулгаж, зун нь бол уул өөд өчнөөн авирдаг байсан сан. Гэрээр дүүрэн хүүхдүүдийн инээж хөхрөх, эхнэрийн тоглоом шоглоомоор тэднийг зандрах дуу хадаж, өрөөсөн оймсоо хайн өдрийн талыг авах мөртөө эхнэртээ сээтэн хаян өмнө хойно нь орон далжигнана. Сумо гардаггүй байхад хийх юм яасан их байсан юм бэ? Бага багаар сумо гээчийн амтанд нь орсоор нэг л мэдэхэд сайн өдөрт түүнээс өөр сайн юмгүй, үзэхээс өөр хийх юмгүй л болсон дагуудаа. Гэдэс гүзээ ч сунаж, гэргийн царай ч гундаж. Сумочдыг харсаар байтал өөрөө ч тэднээс ялгагдахгүй нэгэн болж хувирах юм аа. Гол ялгаа нь гэвэл тэд муу ч сайн ч сумотой сайн өдөр ажлаа хийж, авдагаа авдаг бол би гэдэг мулгуу амьтан тэрийг нь ч бодох сэхээ байхгүй, амь амьдралаа тавиад тууж байгаа ч юм шиг.
Иймэрхүү бодлууд өнөөдөр л орж ирж байгаа ч юм биш. Сумо гардаггүй 40 Сайн өдрийн ихэнхэд нь иймэрхүү л юм бодож хэвтлээ. Өнөөдрийг нэг өөрөөр өнгөрөөж, ядаж дараа сарын барилдаан хүртэл хэдхэн сайн өдөрт идэвхтэй байхсан, салхинд гарахсан, эхнэрээ дагуулаад дэлгүүрээр хэсэхсэн, үзвэр мүзвэр үзэхсэн хэмээн хүчлэн бодовч, сумо гарахгүй гэхээр л ямар ч утгагүй санагдах юм. Яршиг, ингэж хэвтсээр байгаад л өдрийг өнгөрөөхөөс. Энэ өдөр сумо гардаггүй сайн өдрүүдээс ялгарах юм нэг ч байхгүй байх болно. За байз, түрүүчийн сард ч Дагваа аварга мөн сайхан ялсан шүү. Тэр хэнийг мөн сайхан хаяж билээ.
